کاربرد نیتریک اکسید برای کاهش اثرهای تنش خشکی در سه ‏جنس سبز فرش

تنش خشکی مهمترین عامل محدود کننده کشت و توسعه سبزفرش ها در مناطق خشک و نیمه خشک است. ‏اکنون با توجه به روند کاهشی آب قابل دسترس در این مناطق کاربرد روش های مختلف مدیریتی برای جلوگیری ‏از آسیب های ناشی از کم آبی در جنس های مختلف سبزفرش دارای اهمیت می باشد. بنابراین در بررسی حاضر برای ‏کاهش اثرهای منفی تنش خشکی روی سه جنس سبز فرش های فریژکنتاکی، چاوی و چایر از ترکیب رادیکال آزاد ‏نیتریک اکسید (‏no‏) که مولکولی فعال با وظایف ویژه می باشد استفاده گردیده است. برای ایجاد ‏no‏ از دو ‏ترکیب سدیم نیتروپروسید (‏snp‏) و پتاسیم نیتریت (‏pn‏) در سه غلظت 150، 200 و 250 میکرومولار در ‏شرایط مختلف دورهای آبدهی 3، 5، 7 و 9 روز در جنس های مختلف سبزفرش استفاده گردیده است. این بررسی ‏در قالب طرح بلوک های به طور کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریال با دو سال تکرار در سال های 1389 و 1390 ‏انجام شد، داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری ‏spss-16‎‏ واکاوی و میانگین ها با استفاده از ‏آزمون ‏lsd‏ در سطح 5% مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تنش خشکی به طور معنی داری ‏بر شاخص های ظاهری اثر داشته و باعث کاهش کیفیت ظاهری، ارتفاع، وزن تر و خشک رو شاخساره، شاخساره کل ‏و ریشه گردیده است. تیمارهای مختلف ‏snp‏ و ‏pn ‎‏ به طور معنی داری اثرهای منفی تنش خشکی بر شاخص-‏های ظاهری گیاه را تعدیل کرده اند. به طوری که تیمار 200 میکرومولار ‏snp‏ و تیمارهای 200و 250 ‏میکرومولار ‏pn‏ بهترین تاثیر را در کنترل اثر منفی تنش خشکی روی شاخص های ظاهری در هر سه جنس ‏سبزفرش داشته اند. همچنین تنش خشکی بر شاخص های شیمیایی اندازه گیری شده تاثیر منفی داشته است، و ‏آسیب های ناشی از آن برای سبزفرش های چاوی و فریژکنتاکی به طور معنی داری نسبت به چایر بیشتر بوده است. ‏اما تیمارهای 200 میکرومولار از هر دو ترکیب ‏snp‏ و ‏pn‏ به طور معنی داری باعث کاهش اثرهای منفی تنش ‏خشکی در هر سه جنس سبزفرش مورد استفاده شده است.‏